спрыкрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спрыкрэ́нне | |
спрыкрэ́ння | |
спрыкрэ́нню | |
спрыкрэ́нне | |
спрыкрэ́ннем | |
спрыкрэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
спрыкрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спрыкрэ́нне | |
спрыкрэ́ння | |
спрыкрэ́нню | |
спрыкрэ́нне | |
спрыкрэ́ннем | |
спрыкрэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)