спро́стваць

‘ісці напрасткі (спростваць дарогу; спрашчаць, выпрастоўваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спро́стваю спро́стваем
2-я ас. спро́стваеш спро́стваеце
3-я ас. спро́ствае спро́стваюць
Прошлы час
м. спро́стваў спро́ствалі
ж. спро́ствала
н. спро́ствала
Загадны лад
2-я ас. спро́ствай спро́ствайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спро́стваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)