спра́ўджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| спра́ўджанне | |
| спра́ўджання | |
| спра́ўджанню | |
| спра́ўджанне | |
| спра́ўджаннем | |
| спра́ўджанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)