спра́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спра́хне спра́хнуць
Прошлы час
м. спра́х
спра́хнуў		 спра́хлі
спра́хнулі
ж. спра́хла
спра́хнула
н. спра́хла
спра́хнула

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)