спрато́рыць
‘адправіць каго-небудзь куды-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спрато́ру | спрато́рым | |
| спрато́рыш | спрато́рыце | |
| спрато́рыць | спрато́раць | |
| Прошлы час | ||
| спрато́рыў | спрато́рылі | |
| спрато́рыла | ||
| спрато́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| спрато́р | спрато́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спрато́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)