спрасце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрасце́ю спрасце́ем
2-я ас. спрасце́еш спрасце́еце
3-я ас. спрасце́е спрасце́юць
Прошлы час
м. спрасце́ў спрасце́лі
ж. спрасце́ла
н. спрасце́ла
Загадны лад
2-я ас. спрасце́й спрасце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спрасце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)