спрасто́ўваць
‘ісці напрасткі (спрастоўваць дарогу; спрашчаць, выпрастоўваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| спрасто́ўваю | спрасто́ўваем | |
| спрасто́ўваеш | спрасто́ўваеце | |
| спрасто́ўвае | спрасто́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| спрасто́ўваў | спрасто́ўвалі | |
| спрасто́ўвала | ||
| спрасто́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| спрасто́ўвай | спрасто́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спрасто́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)