спраста́ць
‘пайсці напрасткі (спрастаць дарогу; спрасціць, выпрастаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спраста́ю | спраста́ем | |
| спраста́еш | спраста́еце | |
| спраста́е | спраста́юць | |
| Прошлы час | ||
| спраста́ў | спраста́лі | |
| спраста́ла | ||
| спраста́ла | ||
| Загадны лад | ||
| спраста́й | спраста́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спраста́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)