спрамяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрамяню́ спраме́нім
2-я ас. спраме́ніш спраме́ніце
3-я ас. спраме́ніць спраме́няць
Прошлы час
м. спрамяні́ў спрамяні́лі
ж. спрамяні́ла
н. спрамяні́ла
Загадны лад
2-я ас. спрамяні́ спрамяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спрамяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)