спрамяня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрамяня́льнік спрамяня́льнікі
Р. спрамяня́льніка спрамяня́льнікаў
Д. спрамяня́льніку спрамяня́льнікам
В. спрамяня́льнік спрамяня́льнікі
Т. спрамяня́льнікам спрамяня́льнікамі
М. спрамяня́льніку спрамяня́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)