спрадве́чна-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрадве́чна-ру́скі спрадве́чна-ру́ская спрадве́чна-ру́скае спрадве́чна-ру́скія
Р. спрадве́чна-ру́скага спрадве́чна-ру́скай
спрадве́чна-ру́скае		 спрадве́чна-ру́скага спрадве́чна-ру́скіх
Д. спрадве́чна-ру́скаму спрадве́чна-ру́скай спрадве́чна-ру́скаму спрадве́чна-ру́скім
В. спрадве́чна-ру́скі (неадуш.)
спрадве́чна-ру́скага (адуш.)		 спрадве́чна-ру́скую спрадве́чна-ру́скае спрадве́чна-ру́скія (неадуш.)
спрадве́чна-ру́скіх (адуш.)
Т. спрадве́чна-ру́скім спрадве́чна-ру́скай
спрадве́чна-ру́скаю		 спрадве́чна-ру́скім спрадве́чна-ру́скімі
М. спрадве́чна-ру́скім спрадве́чна-ру́скай спрадве́чна-ру́скім спрадве́чна-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)