справо́дзіць

‘выправадзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. справо́джу справо́дзім
2-я ас. справо́дзіш справо́дзіце
3-я ас. справо́дзіць справо́дзяць
Прошлы час
м. справо́дзіў справо́дзілі
ж. справо́дзіла
н. справо́дзіла
Загадны лад
2-я ас. справо́дзь справо́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час справо́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)