спораўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спораўтвара́льны спораўтвара́льная спораўтвара́льнае спораўтвара́льныя
Р. спораўтвара́льнага спораўтвара́льнай
спораўтвара́льнае		 спораўтвара́льнага спораўтвара́льных
Д. спораўтвара́льнаму спораўтвара́льнай спораўтвара́льнаму спораўтвара́льным
В. спораўтвара́льны (неадуш.)
спораўтвара́льнага (адуш.)		 спораўтвара́льную спораўтвара́льнае спораўтвара́льныя (неадуш.)
спораўтвара́льных (адуш.)
Т. спораўтвара́льным спораўтвара́льнай
спораўтвара́льнаю		 спораўтвара́льным спораўтвара́льнымі
М. спораўтвара́льным спораўтвара́льнай спораўтвара́льным спораўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)