спляце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спляце́нне | спляце́нні | |
спляце́ння | спляце́нняў | |
спляце́нню | спляце́нням | |
спляце́нне | спляце́нні | |
спляце́ннем | спляце́ннямі | |
спляце́нні | спляце́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)