сплюга́віць
‘сапсаваць, знішчыць, знявечыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сплюга́ўлю | сплюга́вім | |
| сплюга́віш | сплюга́віце | |
| сплюга́віць | сплюга́вяць | |
| Прошлы час | ||
| сплюга́віў | сплюга́вілі | |
| сплюга́віла | ||
| сплюга́віла | ||
| Загадны лад | ||
| сплюга́ў | сплюга́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сплюга́віўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)