спле́шчыць

‘спляскаць, сплюшчыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спле́шчу спле́шчым
2-я ас. спле́шчыш спле́шчыце
3-я ас. спле́шчыць спле́шчаць
Прошлы час
м. спле́шчыў спле́шчылі
ж. спле́шчыла
н. спле́шчыла
Загадны лад
2-я ас. спле́шчы спле́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час спле́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)