спе́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спе́шу спе́шым
2-я ас. спе́шыш спе́шыце
3-я ас. спе́шыць спе́шаць
Прошлы час
м. спе́шыў спе́шылі
ж. спе́шыла
н. спе́шыла
Загадны лад
2-я ас. спе́ш спе́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час спе́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)