спецупраўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спецупраўле́нне спецупраўле́нні
Р. спецупраўле́ння спецупраўле́нняў
Д. спецупраўле́нню спецупраўле́нням
В. спецупраўле́нне спецупраўле́нні
Т. спецупраўле́ннем спецупраўле́ннямі
М. спецупраўле́нні спецупраўле́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)