спецулі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. спецулі́к
Р. спецулі́ку
Д. спецулі́ку
В. спецулі́к
Т. спецулі́кам
М. спецулі́ку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)