спецтэ́хніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| спецтэ́хніка | |
| спецтэхнікі | |
| спецтэхніцы | |
| спецтэхніку | |
| спецтэхнікай спецтэхнікаю |
|
| спецтэхніцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)