спецпрыё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
спецпрыё́мнік | спецпрыё́мнікі | |
спецпрыё́мніка | спецпрыё́мнікаў | |
спецпрыё́мніку | спецпрыё́мнікам | |
спецпрыё́мнік | спецпрыё́мнікі | |
спецпрыё́мнікам | спецпрыё́мнікамі | |
спецпрыё́мніку | спецпрыё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)