спецпрызначэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спецпрызначэ́нне | спецпрызначэ́нні | |
спецпрызначэ́ння | спецпрызначэ́нняў | |
спецпрызначэ́нню | спецпрызначэ́нням | |
спецпрызначэ́нне | спецпрызначэ́нні | |
спецпрызначэ́ннем | спецпрызначэ́ннямі | |
спецпрызначэ́нні | спецпрызначэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)