спецпро́пуск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спецпро́пуск спецпро́пускі
Р. спецпро́пуска спецпро́пускаў
Д. спецпро́пуску спецпро́пускам
В. спецпро́пуск спецпро́пускі
Т. спецпро́пускам спецпро́пускамі
М. спецпро́пуску спецпро́пусках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)