спецпрапано́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спецпрапано́ва спецпрапано́вы
Р. спецпрапано́вы спецпрапано́ў
Д. спецпрапано́ве спецпрапано́вам
В. спецпрапано́ву спецпрапано́вы
Т. спецпрапано́вай
спецпрапано́ваю		 спецпрапано́вамі
М. спецпрапано́ве спецпрапано́вах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)