спецпасяле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спецпасяле́нне спецпасяле́нні
Р. спецпасяле́ння спецпасяле́нняў
Д. спецпасяле́нню спецпасяле́нням
В. спецпасяле́нне спецпасяле́нні
Т. спецпасяле́ннем спецпасяле́ннямі
М. спецпасяле́нні спецпасяле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)