спецафармле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спецафармле́нне | |
спецафармле́ння | |
спецафармле́нню | |
спецафармле́нне | |
спецафармле́ннем | |
спецафармле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)