спецапрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спецапрацо́ўка спецапрацо́ўкі
Р. спецапрацо́ўкі спецапрацо́вак
Д. спецапрацо́ўцы спецапрацо́ўкам
В. спецапрацо́ўку спецапрацо́ўкі
Т. спецапрацо́ўкай
спецапрацо́ўкаю		 спецапрацо́ўкамі
М. спецапрацо́ўцы спецапрацо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)