спецабучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спецабучэ́нне
Р. спецабучэ́ння
Д. спецабучэ́нню
В. спецабучэ́нне
Т. спецабучэ́ннем
М. спецабучэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)