сперуне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сперуне́ю сперуне́ем
2-я ас. сперуне́еш сперуне́еце
3-я ас. сперуне́е сперуне́юць
Прошлы час
м. сперуне́ў сперуне́лі
ж. сперуне́ла
н. сперуне́ла
Загадны лад
2-я ас. сперуне́й сперуне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сперуне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)