сперажыва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сперажыва́юся сперажыва́емся
2-я ас. сперажыва́ешся сперажыва́ецеся
3-я ас. сперажыва́ецца сперажыва́юцца
Прошлы час
м. сперажыва́ўся сперажыва́ліся
ж. сперажыва́лася
н. сперажыва́лася
Загадны лад
2-я ас. сперажыва́йся сперажыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час сперажыва́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)