спаўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спаўне́нне спаўне́нні
Р. спаўне́ння спаўне́нняў
Д. спаўне́нню спаўне́нням
В. спаўне́нне спаўне́нні
Т. спаўне́ннем спаўне́ннямі
М. спаўне́нні спаўне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)