спачу́ць

‘выказаць спачуванне каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спачу́ю спачу́ем
2-я ас. спачу́еш спачу́еце
3-я ас. спачу́е спачу́юць
Прошлы час
м. спачу́ў спачу́лі
ж. спачу́ла
н. спачу́ла
Загадны лад
2-я ас. спачу́й спачу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спачу́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)