спацяшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| спацяшэ́нне | спацяшэ́нні | |
| спацяшэ́ння | спацяшэ́нняў | |
| спацяшэ́нню | спацяшэ́нням | |
| спацяшэ́нне | спацяшэ́нні | |
| спацяшэ́ннем | спацяшэ́ннямі | |
| спацяшэ́нні | спацяшэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)