спахі́біць

‘зрабіць промах, схібіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спахі́блю спахі́бім
2-я ас. спахі́біш спахі́біце
3-я ас. спахі́біць спахі́бяць
Прошлы час
м. спахі́біў спахі́білі
ж. спахі́біла
н. спахі́біла
Загадны лад
2-я ас. спахі́б спахі́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час спахі́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)