спары́ш
‘два спараныя прадметы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| спары́ш | спарышы́ | |
| спарыша́ | спарышо́ў | |
| спарышу́ | спарыша́м | |
| спары́ш | спарышы́ | |
| спарышо́м | спарыша́мі | |
| спарышы́ | спарыша́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)