спары́ш

‘два спараныя прадметы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спары́ш спарышы́
Р. спарыша́ спарышо́ў
Д. спарышу́ спарыша́м
В. спары́ш спарышы́
Т. спарышо́м спарыша́мі
М. спарышы́ спарыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)