спару́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| спару́дка | спару́дкі | |
| спару́дкі | спару́дак | |
| спару́дцы | спару́дкам | |
| спару́дку | спару́дкі | |
| спару́дкай спару́дкаю |
спару́дкамі | |
| спару́дцы | спару́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)