спару́дзіць

‘збудаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спару́джу спару́дзім
2-я ас. спару́дзіш спару́дзіце
3-я ас. спару́дзіць спару́дзяць
Прошлы час
м. спару́дзіў спару́дзілі
ж. спару́дзіла
н. спару́дзіла
Загадны лад
2-я ас. спару́дзь спару́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час спару́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)