спаралюшава́ць
‘разбіць каго-небудзь, што-небудзь паралюшам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| спаралюшу́е | - | |
| Прошлы час | ||
| - | - | |
| - | ||
| спаралюшава́ла | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)