спаражні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спаражню́ спаро́жнім
2-я ас. спаро́жніш спаро́жніце
3-я ас. спаро́жніць спаро́жняць
Прошлы час
м. спаражні́ў спаражні́лі
ж. спаражні́ла
н. спаражні́ла
Загадны лад
2-я ас. спаражні́ спаражні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спаражні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)