спаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| спаражне́нне | |
| спаражне́ння | |
| спаражне́нню | |
| спаражне́нне | |
| спаражне́ннем | |
| спаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)