спара́дкаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спара́дкаванне | спара́дкаванні | |
спара́дкавання | спара́дкаванняў | |
спара́дкаванню | спара́дкаванням | |
спара́дкаванне | спара́дкаванні | |
спара́дкаваннем | спара́дкаваннямі | |
спара́дкаванні | спара́дкаваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)