спараджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| спараджэ́нне | |
| спараджэ́ння | |
| спараджэ́нню | |
| спараджэ́нне | |
| спараджэ́ннем | |
| спараджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)