спараджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спараджэ́нне
Р. спараджэ́ння
Д. спараджэ́нню
В. спараджэ́нне
Т. спараджэ́ннем
М. спараджэ́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)