спандэі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спандэі́чны спандэі́чная спандэі́чнае спандэі́чныя
Р. спандэі́чнага спандэі́чнай
спандэі́чнае		 спандэі́чнага спандэі́чных
Д. спандэі́чнаму спандэі́чнай спандэі́чнаму спандэі́чным
В. спандэі́чны (неадуш.)
спандэі́чнага (адуш.)		 спандэі́чную спандэі́чнае спандэі́чныя (неадуш.)
спандэі́чных (адуш.)
Т. спандэі́чным спандэі́чнай
спандэі́чнаю		 спандэі́чным спандэі́чнымі
М. спандэі́чным спандэі́чнай спандэі́чным спандэі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)