спалярушава́ць

‘разбіць каго-небудзь, што-небудзь паралюшам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спалярушу́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. спалярушава́ла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)