спакайно́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
спакайно́та | |
спакайно́ты | |
спакайно́це | |
спакайно́ту | |
спакайно́тай спакайно́таю |
|
спакайно́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)