спакайно́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| спакайно́та | |
| спакайно́ты | |
| спакайно́це | |
| спакайно́ту | |
| спакайно́тай спакайно́таю |
|
| спакайно́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)