спажа́рыць

‘спаліць, знішчыць пажарам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спажа́ру спажа́рым
2-я ас. спажа́рыш спажа́рыце
3-я ас. спажа́рыць спажа́раць
Прошлы час
м. спажа́рыў спажа́рылі
ж. спажа́рыла
н. спажа́рыла
Загадны лад
2-я ас. спажа́р спажа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час спажа́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)