спадчынада́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спадчынада́вец спадчынада́ўцы
Р. спадчынада́ўца спадчынада́ўцаў
Д. спадчынада́ўцу спадчынада́ўцам
В. спадчынада́ўца спадчынада́ўцаў
Т. спадчынада́ўцам спадчынада́ўцамі
М. спадчынада́ўцу спадчынада́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)