спадля́чыць
‘зрабіць подласць (спадлячыць каму-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спадля́чу | спадля́чым | |
| спадля́чыш | спадля́чыце | |
| спадля́чыць | спадля́чаць | |
| Прошлы час | ||
| спадля́чыў | спадля́чылі | |
| спадля́чыла | ||
| спадля́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| спадля́ч | спадля́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спадля́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)