спадзе́янне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спадзе́янне спадзе́янні
Р. спадзе́яння спадзе́янняў
Д. спадзе́янню спадзе́янням
В. спадзе́янне спадзе́янні
Т. спадзе́яннем спадзе́яннямі
М. спадзе́янні спадзе́яннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)