спавясці́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спавяшчу́ спавясці́м
2-я ас. спавясці́ш спавесціце́
3-я ас. спавясці́ць спавясця́ць
Прошлы час
м. спавясці́ў спавясці́лі
ж. спавясці́ла
н. спавясці́ла
Загадны лад
2-я ас. спавясці́ спавясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спавясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)